همان طور که می دانید این فیلم در زمان پخش خود بسیار فیلم موفقی بود و از جمله فیلم هایی هست که نامش برای مدت های زیادی در خاطر افرد خواهد ماند. سپیده با بازی گلشیفته ی فراهانی کسی است که باعث آمدن الی به شمال شده و به گونه ای مسئول است .

هرکس اندکی با بازیگران ایرانی آشنایی داشته باشد متوجه می شود که گلشیفته در فیلم ها اکثر اوقات نقش یک فمنیسم را بازی می کند. در این فیلم نیز نقش ترکیبی او و شخصیت های زن و مرد مکمل او این فیلم را به یک فیلم 100 درصد فمنیستی تبدیل کرده.

اگر نوشته های من در این وبلاگ را دنبال کرده باشید حتما تا به حال متوجه شده اید که تا به حال فیلم ایرانی نقد نکرده ام ،علتش را هم گفته ام. اما این بار برای اولین بار خواستم یک فیلم ایرانی را نقد کنم که البته از فیلمی شروع شد که دل خوشی از آن ندارم.

به نظر من فیلم بسیار موزیانه ای بود که هر کسی به راحتی موضوع فیلم را متوجه نمی شود .خود من نیز برای مدت نسبتا زیادی در موردش فکر کردم تا توانستم خودم را راضی کنم موضوع و مفهوم فیلم چه بوده است . نقطه ی عطف فیلم در یک دیالوگ بسیار آرام سپیده است که مانند شاهکلیدی تمام مجهولات فیلم را باز می کند.

در مدتی که مشغول تماشای این فیلم بودم واقعا از ایرانی بودن خود خجالت کشیدم. دلیل اینکه فیلم ایرانی نقد نمی کردم همین بود که شاید بعضی ها فکر کنند در مورد فیلم های ایرانی فرد متحجر و خشکی هستم و نمی خواستم بر سر این موضوع با کسی بحث کنم. اما تا مدتی بعد از تماشای فیلم تنها حسی که به من دست داد این بود که کارگردان می خواست یک فیلم مزخرف همراه با صحنه هایی که شایسته ی سینمای ایران به عنوان یک کشور داعیه دار اسلام نیست ، را بسازد اما برای این که مجوز پخش بگیرد مجبور شد یک داستان تنش زا به فیلم اضافه کند.

در مورد مکتب فمنیسم فیلم ها و سریال های زیادی دیده و مورد بررسی قرار داده ام اما وقتی می بینم در کشور خودمان افرادی کوکورانه سنگ این مکتب را به سینه می زنند واقعا احساس بدی به من دست می دهد.

همان طور که می دانید تماشا و نقد فیلم های هالیوودی مستلزم دیدن صحنه های بعضا زننده و غیر اخلاقی نیز هست اما واقعا به عنوان کسی که مدتی است در این زمینه فعالیت می کنم ،هیچ چیزی مانند صحنه هایی که در این گونه فیلم های ایرانی می بینم باعث رنجش خاطر و توهین به انسانیت و مملکتم نمی شود.

من به عنوان یک ایرانی که از صدا و سیمای ملی استفاده می کنم واقعا باید بگویم ،این سیستم خود بزرگترین دشمن برای نظام اسلامی ماست . واقعا در صدا و سیما به نظر من یک جنگ در گرفته و عدم مدیریت درست منابع در این زمینه باعث اثرات منفی بسیاری بر طبقه ی عامه ی جامعه شده. بار ها گفته ام خرید بدون تفکر و ساختن فیلم هایی که ضربه های جبران ناپذیری به نظام باور های مردم می زند تنها یک چیز را ثابت می کند، و آن حماقت افراد پشت پرده صدا و سیما است . یک مورد از آن را در نوشته ی قبلی در مورد نقد فیلم سریع و آتشین گفتم. برای مثال تلوزیون برای چهارشنبه سوزی از ظهر کلی فیلم پخش می کند تا مردم را سرگرم کرده و از رفتن به خیابان و انجام کارهای خطرناک جلوگیری کند اما از دید من ،بعضی از این فیلم ها که در این زمینه پخش می شود اثرات بسیار منفی تری بر جامعه می زند .

حال بازگردیم به فیلم در باره ی الی، آن جمله ی کلیدی که به نظر من تمام نقاط تاریک را روشن می کند این است : حالا در مورد الی چه فکری می کنند.

اگر فیلم را به دوقسمت قبل از غرق شدن و بعد از غرق شدن الی تقسیم کنیم با یک مسئله روبرو می شویم. در قسمت اول که مسئله آشنا کردن الی با احمد بود ،الی دختری بسیار نجیب نمایش داده می شود و همه از او خوششان می آید ،هر کسی به نحوی از او تعریف می کند .یکی می گوید دختر آرامی هست دیگری می گوید بی عقده است و ....

اما به محض اینکه غرق می شود ،و معلوم می شود او نامزد داشته و با این وجود به شمال برای آشنایی با احمد آمده الی پاک و معصوم قسمت قبل تبدیل به دختر بی حیا ،خیره سر و شیطانی می شود . سپیده که باید نقش فمنیسمی خود را بازی کند طرفدار آبرو و پاکی او می شود در عوض سایرین می خواهند تمام کاسه کوزه ها را سر او خراب کنند تا خود را از مهلکه نجات دهند.

در حقیقت هدف فیلم نشان دادن جو مسموم حاکم بر جامعه و انتظاراتی است که از زنان جامعه می رود. اینکه اگر زن آبرویی دارد به خاطر خانواده و شوهرش است یعنی این آبروی شوهر یا خانواده ی فرد است که به زن احترام و عزت می دهد در غیر این صورت او ارزش و احترامی ندارد و هر کاری که خواست می تواند انجام دهد و از طرف دیگر نیز افراد جامعه با این فرد مثل یک شی بی صاحب رفتار می کنند.

تفاوت اصلی یک فیلم فمنیستی با یک فیلم اسلامی مدفع حقوق زن بسیار ظریف است اما مقصد و هدف بسیار متفاوتی دارد .در حقیقت همه با این مسئله موافقند که نباید اینگونه در مورد زن قضاوت کرد اما اگر تمام تکه های پازل تفکر اسلامی و فمنیستی را کنار هم گذاشت پی به تفاوت های فاحش این دو می بریم .

فیلم سازی هنر بسیار حساسی است ، اینکه شما می خواهید یک پدیده یا یک قشر خاصی را نشان دهید کار بسیار ظریف و حساسی است و نباید فقط با چند نمونه ی فاسد از یک پدیده تمام آن را زیر سوال برد.

برای مثال می خواهم در مورد فیلم "کسی از گربه های ایرانی خبر ندارد " صحبت کنم. در این فیلم که به بطن زندگی افرادی که در ایران به صورت غیر مجاز به کار موسیقی می پردازد صحبت می شود ، دغدغه ها ،مشکلات و کمبود های این قشر به خوبی نشان داده می شود ،به طوری که بیننده با این گروه احساس نزدیکی می کند ، و اگر چه از نظر دینی کار درستی انجام نمی دهند اما بیننده از آنان به عنوان هنرمندانی که در خفقان هنر خود را زنده نگه داشته اند یاد می کند و برای آن ها احترام قائل می شود .در عوض در این فیلم چند صحنه از قشر بسیجی نشان داده می شود ، افرادی وحشی و زبان نفهم که حتی در فیلم چهره ی آنها نشان داده نمی شود و وقتی به پارتی این گروه حمله ور می شوند طرف مثل اینکه عزرائیل دیده باشد خود را از پنجره به پایی پرت می کند.

منظور من این است که درست است در همه قشر و گروهی انواع مختلفی از افراد وجود دارد ،شاید بسیجی نماهایی هم باشند که از حیوان پست تر باشند اما نمایش عنوان بسیجی به این شکل واقعا نادرست است ،می توان دقیقا فیلمی ساخت که به زندگی و دغدغه های یک بسیجی بپردازد ،از کمبود ها و تحقیر ها و مشکلاتش در زندگی خانه و خارج از آن بگوید و ... که بیننده را با او همراه کند. پس به نظر من این گونه فیلم سازی ها بسیار موزیانه و شیطانی است . در مورد فیلم در باره ی الی یک تفکر اشتباه دلیل بر خرابی کلی سیستم نمی شود،ما باید به فکر اصلاح باشیم نه تا این که یک نقطه ی ضعف دیدیم همه ی خوبی ها را نفی کرد. این گونه عملکرد مختص مگس است که فقط روی زخم ها و... می نشیند.

من نیز قبول دارم که در جامعه ی ما حقوق زنان رعایت نمی شود اما این را نیز می پذیرم که در بخش هایی افراط و در بخش هایی تفریط شده است اما این کاستی ها هیچ کدام از اسلام نیست این از تفکرات مسموم ماست ، اما احساس می کنم جنبش فمنیستی داخل موزیانه تمام هدفشان از بین بردن اسلام به صورت منافقانه است یعنی شاید در ظاهر همه چیز خوب باشد اما به یاد می آوریم زمانی که آن ها آزادانه حرف های خود را در مجله هایی مانند زن روز می زدند .

خلاصه غرغره کردن مکاتب دیگر بدون توجه به شرایط حال حاضر یک حرکت احمقانه است ، این کمال نامردی است که از نیروی تفکری استفاده کنی و بخواهی ریشه ی آن را بزنی . واقعا این گونه افراد که به پشتوانه ی یک ملت مسلمان روی کار آمده اند و به شهرت و آبرویی رسیده اند ، بیایند رک موضع خود را بیان دارند بعد هر کاری خواستند انجام دهند . به قول معروف یا رومی رومی یا زنگی زنگی.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: